به گزارش هفت چشمه به نقل از تسنيم، مرحوم حضرت آيت الله العظمي بهجت مي فرمود: بايد از آن چه مي‌بايد بگوييم، که نگفتيم، يا از آن چه بايد نگوييم، گفتيم، و يا از اين که در فلان مکان يا زمان مي‌بايد فلان کار را بکنيم و نکرديم، يا نکنيم و کرديم، استغفار کنيم؛ زيرا تلف مال نسبت به تلف نفوس اهون، و تلف نفوس نسبت به تلف دين اهون است، يک ميليارد، هزينه سه روز جنگ آن هم از کيسه خود ملت شوخي نيست. از هزار سال پيش ائمه ما از اين گونه ابتلائات خبر داده‌اند و راه خلاص و نجات از آنها را هم براي ما بيان فرموده و نشان داده‌اند. و فرموده‌اند فلان دعا، از جمله دعاي فرج را بخوانيد، و آن را از نشانه هاي مؤمن شمرده‌اند، و نيز فرموده‌اند که به طور کلي در همه ابتلائات و اختلافات، راه علي (عليه السلام) راه نجات است.
چه کرده‌ايم که اين گونه ابتلائات بر ما وارد مي‌شود؟! ابتلائات، مقدمه تضرعات و بندگي است. خداوند مي‌فرمايد:
فلولا اذ جاءهم باسنا تضرعوا
اي کاش آن هنگام که گرفتاريي از سوي ما به آنان رو مي‌آورد، به تضرع و زاري مي‌پرداختند!
کتاب در محضر حضرت آيت ا.... العظمي بهجت – ص 137
محمد حسين رخشاد

انتهاي پيام/